Dankzij Dorien
€22,50
Dat zijn de hoofdthema’s in dit welhaast letterlijk grensverleggend boek dat de lezer laat zien dat er heel veel grenzen zijn die je over kunt gaan. Die tussen Leven en Dood, tussen wat je voor Mogelijk en wat je voor Onmogelijk houdt; de grens tussen Vroeger en Nu en natuurlijk de grens tussen landen.
Tijdens het uitpakken van verhuisdozen in haar nieuwe woonland Frankrijk komt Hélène een oud fotoalbum tegen en kan de verleiding niet weerstaan om het even te openen. Dat brengt haar terug naar het moment waarop ze een telefoontje van haar tante krijgt dat haar leven behoorlijk zal veranderen: haar nichtje Dorien is op weg naar haar werk verongelukt. Ze is dan pas 34. De herinnering aan die dramatische gebeurtenis doet Hélène nog verder teruggaan in de tijd. Ze beschrijft hoe zij en haar nichtje samen opgroeiden, hoe mensen tijdens haar jeugd leefden, hoe het er toen uitzag en ze linkt dat geregeld met het leven van nu. Zo wordt het herkenbaar voor velen.
Weer terugkomend op het telefoontje, vertelt ze over de ervaringen die zij korte tijd daarna met haar nichtje heeft en die haar duidelijk zullen maken dat Dorien niet ‘weg’ is, dat het ‘hierna’ niet ophoudt, maar dat het, over de grenzen van de dood heen, in een andere dimensie verdergaat. De beschrijving van deze ervaringen en van het leven vroeger is verweven met de impact van hun emigratie, wanneer zij en haar hele gezin in 2006 besluiten hun comfortabele bestaan in Nederland te verruilen voor een heel ander leven in een heel ander land. Hoe kom je tot die stap en wat doet die met je? Waarom ga je voor dat ene land en niet voor een ander, de wereld is immers zo groot? Wil je die veilig gewaande comfortzone die je zo zorgvuldig hebt opgebouwd wel loslaten? Durf je dat? Of is het toch maar schijnveiligheid, want zie hoe snel iets, letterlijk in een fractie van een seconde, totaal anders kan zijn. Hélène vertelt over haar gevoelens bij het nemen van die beslissing en het zetten van die stap, die natuurlijk niet alleen op haar, maar ook op haar man en kinderen een enorme invloed heeft. Daarbij geeft ze nog wat achtergrondinformatie over la Douce France, beschrijft het Franse schoolsysteem en vertelt ze een paar anekdotes.
- Extra informatie
- Beoordelingen (5)
Extra informatie
| Subtitel | Spirituele autobiografie vanuit La Douce France |
|---|---|
| Auteur | |
| Uitgever | |
| Aantal pagina's | 224 |
| Leverbaar | Direct |
| Uitgiftedatum | 01-12-2022 |
| Taal | Nederlands |
| Productvorm | Zachte kaft |
| Levertijd | Op werkdagen voor 21:00 uur besteld, morgen in huis |
| Druk | 1 |
Julie –
Dit boek neemt de lezer mee terug naar Hélène’s jeugd en hoe het leven er toen uitzag. Ze geeft de lezer een goed beeld van haar relatie met haar nichtje Dorien; samen opgroeien als zusjes en later de belevenissen na de tragische dood van Dorien. Ook vertelt Hélène over haar leven op het Franse platteland. Verder zitten er elementen in het boek die ons wat dieper doen nadenken over het leven zelf. Heel fijn geschreven en leest lekker weg. Zeker een aanrader!
Josée Vroomen –
Heel prettig leesbaar. Page-turner!
Heel knap beschreven vanuit haar jeugdherinneringen en later….
Aanrader!
Jacqueline –
Ellen heeft mij verrast met een boeiend boek waarbij humor en ontroering elkaar afwisselen. Het boek leest makkelijk weg. Een mooi debuut, een aanrader!
Paul –
Dit eerste boek van de hand van Hélène Nijssen beschrijft iets wat ik (misschien ten ontrechte) zie als 2 reizen, op een makkelijk leesbare manier in elkaar gebreid. De eerste is een serie wake-up calls nadat haar nicht tragisch verongelukt, en middels wie ze een aantal aanwijzingen uit het “Jenseits” krijgt. Die dragen uiteindelijk bij tot de tweede reis, waarbij Nederland voor la douce France wordt verruild. Ik lees -te- weinig, maar had dit boek in voor mij recordtempo uit.
Wie nog een zetje nodig heeft om het over een andere boeg te gooien is na het lezen van dit boek waarschijnlijk wel overtuigd dat het kan. En dat “minder hebben, meer zijn” ook eens levensfilosofie kan zijn.
Meer tussen Hemel en Aarde –
‘Dankzij Dorien over de grens’ heb ik in één adem uitgelezen. Het is een vlot en onderhoudend geschreven terugblik op de verhuizing van Ellen en haar gezin van Maastricht naar Frankrijk. Bij het uitpakken van de verhuisdozen wordt Ellen op aangename wijze geconfronteerd met de herinneringen aan haar jeugdvriendinnetje en nichtje Dorien. Ze neemt de lezer mee naar het Maastricht en Sittard van weleer met grappige en ontroerende anekdotes over het leven in de jaren ’60 en ’70. De sterke verbondenheid die ze met haar nichtje ervaart, blijft ze ook na de plotselinge dood van Dorien voelen en die leidt dan ook tot een aantal bijzondere spirituele ervaringen. In het tweede deel van het boek beschrijft Ellen op levendige wijze de ontwikkelingen die leidden tot de verhuizing naar Frankrijk. Maar meer dan een goed geschreven ‘ik vertrek-roman’ is ‘Met Dorien over de grens’ vooral ook een aansporing om je meer open te stellen voor zaken die in eerste instantie onverklaarbaar lijken en meer te leven vanuit en te vertrouwen op de eigen intuïtie.