Oranje Zwartboek
€22,50
Waarom is ons koningshuis zo populair? Niet alleen in Nederland, maar ook daarbuiten. Waarom genieten de Oranjes de status van popsterren? Waaraan hebben ze die verering verdiend? Ligt het aan hun prestaties? Hun capaciteiten?
De verdiensten van de koningen en keizers die in de mist van de geschiedenis zijn verdwenen, werden ooit hemelhoog geprezen. Anno nu zijn er in Europa nog maar enige koninkrijken over. Ze houden slechts stand in Scandinavië, Groot-Brittannië, België, Spanje en Nederland. In ons land is het Huis van Oranje de uitverkoren familie die, uitsluitend op grond van geboorte, de bijzondere plaats krijgt toebedeeld die het in het Nederlandse bestel inneemt. Zo is het in onze Grondwet geregeld. Er is tot dusver nooit een Oranje geweest die de troon heeft geweigerd.
Het koningschap is dan ook een luizenbaantje, al moet je er wel trek in hebben. Het wordt riant betaald en de secundaire voorwaarden zijn benijdenswaardig: gratis wonen (op diverse schitterende locaties in prachtige paleizen), gratis reizen in alle denkbare soorten van (eigen) vervoer, een belastingvrije uitkering (zoals het salaris van de koning eufemistisch heet) en vrijstelling van erfbelasting. Ook de sterrenstatus van de leden van het koninklijk huis is een wonderlijk fenomeen. De Oranjegezinde pers werkt onder het wakend oog van de Rijksvoorlichtingsdienst actief mee aan het drogbeeld dat de monarchie de verbindende factor zou zijn die het Nederlandse volk tot elkaar brengt en verenigt.
In dit boek onderzoekt historicus Gerard Aalders de wijdverbreide adoratie voor onze koningen: Willem I, II en III, onze koninginnen (Wilhelmina, Juliana en Beatrix) en tenslotte Willem-Alexander. Ook de echtgenoten en echtgenotes van ons staatshoofd krijgen de nodige aandacht. Want zonder partner geen kroonopvolger en dat zou het einde van de monarchie betekenen: de nachtmerrie van iedere dynastie. Aalders vraagt zich af welke redenen er zijn om de monarchie te continueren. Strikt gemeten naar haar verdiensten en ontdaan van alle franje. Hij duikt daarvoor in de roerige geschiedenis van ons koningshuis, doet bijzondere ontdekkingen en komt tot opvallende conclusies.
‘Juist uit de erfelijkheid van de koningsfunctie blijkt de volstrekte onbelangrijkheid: het doet er niet toe wie koning is, laten we dus afspreken het oudste kind van de vorige koning te nemen. Koning-zijn is de enige maatschappelijke functie waarvan grondwettelijk vaststaat dat iedereen, zelfs de domste mens, haar op zich kan nemen’ – Hugo Brandt Corstius
- Bespreking: Koninklijk wangedrag
- Extra informatie
- Beoordelingen (5)
Extra informatie
| Auteur | |
|---|---|
| Uitgever | |
| Aantal pagina's | 325 |
| Leverbaar | Niet beschikbaar |
| Uitgiftedatum | 13-10-2020 |
| Taal | Nederlands |
| Productvorm | Zachte kaft |
| Levertijd | Niet beschikbaar |
| Druk | 1 |
Historiek –
“Gerard Aalders – historicus en voormalig medewerker van het NIOD – heeft een lijvig ‘Oranje Zwartboek’ gepubliceerd om aan te tonen dat de Oranjes niet deugen. Hij wil laten zien dat een staatsvorm die volgens hem sowieso onmiddellijk afgeschaft dient te worden ook nog eens in handen ligt van een familie die er ongeschikt voor is en er misbruik van maakt.” – Fons Kockelmans
Lees de hele bespreking op Historiek
hans van den berg –
niet lezenswaardig. sensatiezicht a la republikeinse dis overgoten met een sausmengsel van prive en story achterklap. heb nog nooit – op ontdekking van de hemel na – zo’n spijt gehad van de asnschaf van een boek. heb het zelfs de 2e hands winkel van Dorcas niet kadogedaan. De papiercontainer ontving het met wijd geopende mond
Ed v Leeuwen –
Totaal niet eens met Hans van den Berg. Ik snap zijn punt, maar zelfs als je de republikeinse saus eraf haalt blijft er voldoende krankzinnigs over om dat koningshuis per acuut af te schaffen.
Eigenlijk bevestigt het boek het gevoel dat je altijd al had en wat Willem Alexander met zijn afsluiten van het Loo de komende maanden eens fijn bevestigt.
Het boek is vlot geschreven, maar als je koningsgezind bent dan zal je er minder vrolijk van worden.
M. Dijkhuizen –
Grootste pluspunt van dit boek is dat de auteur zijn bronnen prijs geeft en daarmee de geloofwaardigheid van de soms ongelofelijke inhoud toont. Inhoudelijk geeft het stem aan het gevoel dat veel mensen hebben bij het koningshuis. Verstokte orangisten zullen, zoals Ed v Leeuwen hierboven als aangeeft, niet blij worden van dit zwartboek, en er waarschijnlijk alleen maar laster in terug zien. De schrijfstijl is prettig en niet dwingend. Het nodigt uit om zelf na te denken over de wenselijkheid van ons koningshuis.
Barbara –
Als je niet al een hekel aan het koningshuis had, krijg je het na het lezen van dit boek. Ongelooflijk de hebzucht, machtsbelustheid en deels zwakzinnigheid van deze lieden, hoe ministers en de premier het kromme gedrag rechtpraten en hoe het klootjesvolk erachter aan loopt. Gekleurd beschreven maar goed onderbouwd.
Alleen de redactie mag er nog een keer overheen om de foutjes en dubbelingen eruit te halen.