1 beoordeling voor Oorlogen overzee

1. 

   5 van 5

   Mr. Emin Schijlen – 18 augustus 2024

   Dit zoveelste prachtboek van Boom Uitgevers Amsterdam B.V. van 2015 is een aanrader voor een ieder, waaronder alle officieren en onderofficieren, om van de indrukwekkende inhoud kennis te nemen en interessante inzichten op te doen. Het betreft het tweede deel van de reeks van de militaire geschiedenis van Nederland binnen het onderzoeksprogramma van de Faculteit Militaire Wetenschappen van de NLDA. Op pagina 4 staat dat dit prachtboek echter deel 5 betreft, terwijl de tekst aan de binnenkant van de stofomslag andere informaties verschaft ter zake deze reeks van 6 delen. Het indrukwekkend prachtwerk is een groot genot voor het bestuderend lezen over de maritieme geschiedenis, de militaire geschiedenis, vele belangrijke disciplines en religieuze aspecten, het internationaal krijgsbedrijf, etc. en de interessante vraagstelling op pag.13. Deze volstrekt misplaatste vraagstelling is uiteraard een typische Amsterdamse vraagstelling vanwege de even misplaatste beeldvorming daartoe. Alle ‘professionele historici’ weten het simpele antwoord ter zake de hebzucht van de Romeinen natuurlijk allang, maar moeten daarover buigzaam zwijgen.
   Wanneer dit indrukwekkend geschrift steeds wordt gelezen vanuit het oogpunt van het nastreven van de academische vrijheid van geschiedkundige militaire & maritieme geschiedschrijving, dan is het antwoord van de vraag op pagina 13 al direct te vinden op pagina 34 in verhouding tot pag. 35, 186, 264-265, 273, 276, 279 en 439. Dat maritieme kader ter zake de oceanische handel verschaft aldus zeevaartkunde, oceanografie en navigatiekunde die reeds vele eeuwen daarvoor al aanwezig waren. Ruimschoots voordat de Romeinse figurant Columbus in 1492 door de Romeinen aan het voortijdig ommuurde Europese publiek lachwekkend werd gepresenteerd. Hoe goedkoop en beledigend voor geschiedkundige maritieme geschiedschrijving. Wanneer een andere hoofdvraag door dit prachtboek wordt gesteld: Wat is nieuw aan de Nieuwe Wereld, is het genoegzaam duidelijk dat de Arabieren c.q. de moslims daarginder allang aanwezig waren voor de oceanische diamantenhandel. Namelijk ruimschoots vóór de Vijfde Kruistocht van 1180 na.Chr. Beide kaarten van pagina 34 ter zake de vaste zeestromen, -windrichtingen en vaarroutes en pagina 264-265 ter zake de Romeinse militaire operatiegebieden van hun nadien bewust verlaat opgerichte VOC, WIC en MCC, behoren geschiedkundig dan ook naast elkaar geplaatst te worden. Ook de lijst van kaarten op pagina 484 dient natuurlijk pal aan het begin van het prachtboek gepresenteerd te worden voor alle geïnteresseerde lezers die dit prachtwerk bestuderend lezen op een fijne houten stoel.
   De hoofdvraag op pagina 16 dient en behoort dan te zijn: waarom alle Europeanen na de Vijfde Kruistocht van 1180 naChr. massaal werden ommuurd in alle nieuwe en de nieuw gevormde steden in Europa sedert 1200 naChr. Terwijl Europees landschap sedertdien geen vijand meer had. Alle Europese steden werden ommuurd, omdat toen al kennis aanwezig was van de Atlantische oversteek en het continent Amerika door de Romeinen en de Saksen via het oceanische handelsverkeer van de Arabieren, waaronder hun diamantenhandel en -verwerking. Om zowel alle bekende primaire handelsposten van en naar de Atlantische oversteek te domineren alsmede de bekende primaire kuststroken van Amerika, werd pas na deze dominerende maritieme afgebakende vaarroutes, belast met tol- en muurgelden, Europa geïnformeerd over de ‘Nieuwe Wereld’. Aldus uit pure hebzucht en gierigheid van de eeuwenoude elite Romeinse bankierfamilies, die louter het wereldse leven ambiëren en steeds alles voor zichzelf willen houden. Om redenen dat ook steeds hele volkeren van de aardbodem verdwijnen, prostitutie van jonge vrouwen aan volkeren worden opgedrongen en opium wijdverspreid is in al hun vuile steden.
   De bovenstaande doelbewuste verspreide opzet van informatie over ver uit elkaar gelegen pagina’s, zien wij steeds in iedere geschiedenisboek terugkomen, zodat het overzicht of de verbanden niet of maar nauwelijks opgemerkt kan worden. Ook dat is geen geschiedkunde doch louter onprofessioneel belichten, zodat de vrijheid van geschiedkundige militaire geschiedschrijving dient te worden nagestreefd. Of schrijf dan niks en ga wat anders doen.
   De Azteken en Inca’s komen slechts aanbod op pag. 22 onder een prent en op pag. 373 in slechts één alinea. Terwijl het analfabetische register vanaf pag.485 enkel het Incarijk noemt op pag. 22 en niet ook op pag. 373. Met de komst van de Romeinen en de Saksen naar Amerika na de Vijfde Kruistocht van 1180 na.Chr. vanwege de val van Damascus, waren het de Romeinen en de Saksen die de gehele indiaanse bevolking van de Inca’s en Azteken uitroeide en van de aardbodem wegvaagde. Idem ter zake alle indianen in Noord-Amerika. De so-called ‘Portugezen’ althans de gepresenteerde Portugezen waren daar nooit toe in staat, omdat ze slechts een onderdeel vormen van het Romeins krijgsbedrijf ter zake hun eeuwenoude bekende krijgskunst van oorlogsvoering zonder vijand.
   Gezien de eeuwenoude alom bekende vaste structuur en haar identieke patronen van de Romeinse krijgskunst van oorlogsvoering zonder vijand, weergeeft dit boekwerk ook aanhoudend hele duidelijke voorbeelden daarvan. Zo wordt door de schrijvers ter zake deze eeuwenoude Romeinse oorlogvoering ook steeds opvallende bewoordingen gehanteerd zoals: oorlogstheater op pag. 19, toneel op pag. 75, strijdtoneel 2x en toneel op pag. 79, gefragmenteerd politiek toneel op pag. 84, operatietoneel op pag. 90, strijdtoneel op pag. 95, hoofdrolspelers op pag. 105, het toneel op pag. 114, een ander toneel en ten tonele op pag. 138-139, twee theaters op pag. 154.
   Dat betekent steeds opnieuw de aanwezigheid van de Romeinen ter plekke, waardoor in de regio hele leefgemeenschappen ophielden te bestaan, zie pagina 262, hun visie tot centralisatie overal met geweld werd afgedwongen. Ook het standaard toepassen van aanhoudend extensief geweld, het organiseren van prostitutie en bijbehorende kroegen middels lokale verdienmodellen, waarbij de gouverneur en de kapitein steeds zelf de grootste hoofdbelangen hebben. Datzelfde verdienmodel zien wij nu ook op de Wallen in Amsterdam. Het is steeds de gouverneur zelf die het meeste belang heeft in alle raamprostitutie en kroegen, waaronder de Romeinse Casa Rosso en aldus ook zelf moeten zorgen voor rust en ordehandhaving onder dreiging van vervanging wegens falen.
   Wanneer in dit prachtwerk het steeds gaat om diamanten en de handel in diamantenverwerking, wordt steeds edelmetaal gebezigd. Het ging in Brazilië natuurlijk vooral om de diamanten die al reeds eerder werden ontdekt door de Arabieren via de vaste zeestromen en -windrichtingen vanuit West-Afrika. Onder verwijzing naar pag. 23 ter zake het eeuwenoude Arabische-Indiase netwerk, waaronder de internationale diamantenhandel vanaf 700 na.Chr. en pag. 79 waarbij de Engelsen/Saksen en Hollanders/Romeinen moesten samenwerken tegen de moslims, omdat deze vijand veel actiever en sterker was dan elders. Alleen hier was dat militaire krijgsaspect aan de orde. Dat betekent dat daarginder de barslechte Romeinse luie ligbank, prostitutie, opium, corruptie, roversbendes, etc. niet aan het volk kon worden opgedrongen door de Romeinen vanwege de aanwezigheid van kennis en religieuze inzichten van de eeuwenoude Romeinse listen en misleiding.
   Zo dient uiteraard op pagina 265 ook volledigheidshalve de vermelding van de Arabische Zee genoemd te worden.
   Op pagina 387 dient 18 jaar echter 16 jaar te zijn onder verwijzing naar pagina’s 389 en 316, terwijl de leeftijd van 7 jaar nog werd genoemd op pag. 191 ter zake het geregistreerde minimum. De eeuwenoude bekende leeftijd voor de volwassenheid van een mens betrof altijd 12 jaar, zoals de afbeelding op pag. 190 ook jonge ontblote vrouwen toont van net 12 à 13 jaar ter zake een vergaande vrouwelijk ontplooide schoonheid op moederaarde.
   Het steeds terugkerende trace italienne-model op pag. 84 en 225 van de Romeinse innovatie van nieuwe verdedigingswerken met vooruitspringende bastions die elkaar dekking konden geven vanwege veranderende artillerie en zwaardere stukken op de oorlogsbodems, waren het ook steeds Italiaanse/Romeinse militaire vestigingsingenieurs die de vestingbouw-werkzaamheden uitvoerden en controleerden ter zake hun krijgskunst van vestigingsoorlog. Zo zien we op pag. 416 in de prent van Nieuw-Amsterdam genoegzaam duidelijk Romeinse limes met 5 bastions in de vorm van de eeuwenoude bekende Romeinse verdedigingsmuur, zoals tegen de Saksen rond 700 naChr.
   Wanneer in onze geschiedschrijving niets geschreven mag worden over de huidige eeuwenoude Romeinse bankiersfamilies in het hogere mondiaal-militaire regeersegment, toont dit prachtwerk uit de Romeinse stadsstaat Amsterdam genoeg aantoonbaar bewijsmateriaal dat de Romeinen constant op de achtergrond dominant aanwezig waren en nog zijn en steeds nauwlettend en gedetailleerd aansturen. Ook complimenten voor alle uitgebreide noten, waaronder die in hoofdstuk 12 waarin tweemaal Whitehead voorkomt ter zake de nadien ontwikkelde whitehead torpedo.