1 beoordeling voor Een geschiedenis van China

1. 

   5 van 5

   Mr. Emin Schijlen – 12 september 2024

   Om het reeds eerder ingenomen en onderworpen grondgebied van China te kunnen begrijpen sedert de installatie van de Han-dynastie, dien je te denken als een Romein met interesses en inzichten van de Romeinse monetaire-militaire gezagsstructuren. Dit geweldig prachtboek van econoom Victor Wesseling verschaft fantastische inzichten en kennis over het Chinese territorium dat door de Romeinen allang was veroverd en werd voorzien van meerdere opvolgende dynastieën. Dit prachtwerk is een must have, waarvoor mijn complimenten en tevens dankzegging voor Victor Wesseling die als econoom vooral loskomt vanaf hoofdstuk 9.
   Geschiedkundig en krijgswetenschappelijk is het installeren van een dynastie, net zoals in Europa, op een reeds ingenomen grondgebied altijd een puur Romeinse monetaire-militaire opzet. De opvallende afbeelding van “Confucius”, 551 – 497 v.Chr., op pagina 75 weergeeft dan ook de reeds aanwezige Romeinse invloed middels vrouwelijke kostuumvoorschriften voor mannen en het type geschoren haardracht van het voorhoofd. We zien daar een manwijf zitten met een lange vrouwelijke duimnagel in een lange gekleurde vrouwenjurk met brede mouwen en een uiterst triest gezicht dat ook hij behoorde tot zij die gecastreerd waren. Zo merken we het kaalgeschoren voorhoofd op naar strikte Romeinse en Saksische normering en uiterst dunne vrouwenschouders. Om dit trieste figuur, die zelf nimmer een letter op papier heeft gezet, pag. 79, vervolgens te verbeelden als een geleerde, een intellectueel of een wijsgerige, dient als een vergaande belediging te worden opgevat ingevolge stomheid wegens niet-nadenken. De rode lijn in dit prachtboek gaat dan ook steeds over de zgn. leer van Confucius en/of wordt diens Romeinse naam steeds weer in herhaling gepropageerd, terwijl het de Romeinen zijn die daarginder allang verwoestend en verpletterend tekeer gingen op massaniveau. Dat staat er ook letterlijk op pag. 441 bovenaan, “Ook toen meende hij dat China de weg was kwijtgeraakt, dat de oude riten en gebruiken (..) door vreemde invloeden en onderlinge verdeeldheid waren aangetast.” Aldus de Romeinse heersers vanuit het Romeinse Rijk, zoals deze ook op pag. 45 en op pag. 419 als eerste wordt benoemd vóór de Han-dynastie. De Romeinen hebben monetair-militair nimmer stilgezeten met hun lange- afstandshandel en hun wrede en meedogenloze militaire expansiedrift.
   Dit alles wordt ook sterk en indrukwekkend benadrukt op pag. 126-127 en 128 in verhouding bezien tot pag. 24. Namelijk dat de Arabieren/moslims eeuwenoude oceaan- en zeevaarders betroffen als overzeese- en oceanische handelaren. Onder verwijzing naar pag. 119 ter zake de val van Bagdad in 1250 na.Chr. met de wetenschap van de val van Damascus in 1180 na.Chr. door de Vijfde en laatste Kruistocht. Omdat de Arabieren/moslims met hun oceaanwaardige schepen allang handel dreven in de Caraïben en Zuid-Amerika via de vaste zeestromen en -windrichtingen vanuit West-Afrika voor hun lange-afstandshandel met onder andere West-Europa, konden de Romeinen dit alles overnemen na hun Vijfde Kruistocht met de val van Damascus en Bagdad.
   Op pag. 126 gebruikten de Romeinen vanaf 1405 dan ook een moslim Admiraal, Ma He, voor de enorme vloot van honderden militaire schepen en mammoet jonken van 3.000 ton per stuk met militaire troepen om op ongeëvenaarde schaal zeven militaire expedities te ondernemen naar de Inca’s en de Azteken. Daarmee deden de Arabieren al zaken met hun handel in goud, zilver en ruwe diamanten. Deze militaire mammoet jonken zouden 3.000 ton per stuk zijn, terwijl de drie schepen van de aan ons gepresenteerde Columbus bij elkaar slechts 450 ton betroffen. Dit alles aan Romeinse maritieme expansie geschiedde aldus geheel buiten Europa om, omdat de Romeinen daarginder op Chinees landschap eveneens heer en meester waren. Na het vernietigen en het plunderen van de Azteken en de Inca’s middels de inzet van oneindig veel gerekruteerde Chinese militairen, lezen we op pag. 127 en 436 even verbazingwekkend dat na 1433 alle maritieme activiteiten abrupt werden gestaakt. Op pag. 128 staat dat in 1479 na.Chr. alle verslagen van de militaire zee-expedities op last van het Ministerie van Oorlog werden vernietigd. En er werden beperkingen opgelegd aan de overzeese handel, net zoals in West-Europa met bijvoorbeeld de val van de belangrijke havenstad Brugge in 1490. Ook werd een brede Chinese kuststrook aan de zuidoostzijde met geweld ontruimd met enorm verlies aan mensenlevens en economische schade. Net zoals met de enorme kuststrook bij de installatie van Portugal na het ontruimde en schoongeveegde Andalucia per 1490 na.Chr.
   Oftewel, er was niets nieuw aan de Nieuwe Wereld per 1492 op pag. 23, omdat de moslims/Arabieren daarginder allang vertoefden en zaken deden met de Inca’s en de Azteken via de vaste zeestromen en -windrichtingen vanuit West-Afrika. Onze huidige Romeinse monetaire-militaire heersers kunnen dat alles niet hebben, omdat zij op alle militaire, intellectuele en economische vlakken verslagen werden door de Arabieren/moslims op basis van de Goddelijke Boodschap van profeet Mohammed en dat de Arabische oceaanvaarders met hun nautische kennis inclusief sterrenkunde aldus het Zuid-Amerikaanse continent hadden ontdekt door de Atlantische oversteek te kunnen maken.
   Om redenen dat het ingenomen Chinese territorium thans ook een volksrepubliek betreft naar Romeinse maatstaven binnen het Romeinse militaire district van US Indo-Pacific Command, zoals elk geïnstalleerde Romeinse republiek steeds wrede en meedogenloze Romeinse monetaire-militaire heerseres omvat die louter het wereldse ambiëren.
   Historisch en geschiedkundig verdient bij een 2e druk dit indrukwekkend prachtboek wel meer concrete data te behelzen, zoals de aanvang van de kolossale graaf- en bouwwerkzaamheden van het Grote Kanaal c.q. het Keizerlijke Kanaal en van de Grote Muur, afgebeeld op pag. 8. Onder verwijzing naar pag. 29, 36, 126, 128 en 282 wordt wel kenbaar gemaakt dat de Grote Muur werd gebouwd of er al stond, maar concrete jaartallen worden onverhoopt geheel achterwege gelaten.
   Idem dito ter zake de Chinese uitvinders van papier (pag. 66), buskruit (pag. 114), porselein, het penseel en inkt worden steeds niet bij naam en toenaam genoemd noch wordt de datum van hun leven of de datum van hun ontdekking kenbaar gemaakt. Zie bijv. pag. 71 daartoe. Eveneens ter zake de – intellectuelen – die steeds de revue passeren in dit prachtboek. Wie die intellectuelen steeds waren blijft volstrekt onbekend. Terwijl juist dat soort lieden benoemingswaardig zijn en ook als zodanig worden geacht, dit in plaats van de leden van de ‘marionetten regeringen’ of ‘marionetten regiem’ wel met naam en toenaam te noemen.
   De geraadpleegde literatuur vanaf pag. 452 van vier pagina’s gaat echter niet verder terug dan 1981, 1991, 1993 en de overige literaire werken betreffen vanaf 2002 t/m. 2016, terwijl het in de kern steeds gaat over oude Chinese karakterschriften en -karakteristieken.